ชื่อไทย กระพี้จั่น
ชื่อท้องถิ่น จั่น พี้จั่น (ทั่วไป) ปี้จั่น (ภาคเหนือ)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Millettia
brandisiana Kurz
วงศ์ FABACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
- ลักษณะทั่วไป ไม้ต้น ขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 8 – 20 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดทรงกลม โคนต้นเป็นพูพอน เปลือกสีน้ำตาล หรือน้ำตาลเทาแตกเป็นสะเก็ดเล็กๆ ตามกิ่งมีรอยแผลทั่วไป
- ลักษณะใบ ใบประกอบแบบขนนกชั้นเดียว ปลายใบคี่ เรียงเวียนสลับ ใบย่อยรูปรีแกมขอบขนาน กว้าง 1 – 1.5 เซนติเมตร ยาว 3 – 4.5 เซนติเมตร เรียงตรงข้าม โคนใบมน สอบเรียว หรือเบี้ยว ขอบใบเรียบ ปลายใบทู่ แผ่นใบบาง
- ลักษณะดอก ช่อแยกแขนง ออกตามกิ่งและง่ามใบ ดอกย่อยสีม่วงแกมขาว หรือสีชมพูอมม่วง รูปถั่ว กลีบเลี้ยงสีม่วงดำเชื่อมติดกันคล้ายรูประฆัง ปลายแยกออกเป็น 5 แฉก ยาว 0.4 – 0.5 เซนติเมตร มีขนอ่อนปกคลุม ดอกตูมสีน้ำตาลเข้มหรือม่วงดำ มีกลีบดอก 5 กลีบ 4 กลีบมีรูปร่างยาวรีรูปขอบขนาน กว้าง 0.3 – 0.5 เซนติเมตร ยาว 1.0 – 1.5 เซนติเมตร และอีก 1 กลีบมีรูปร่างกลมบิดม้วน กว้าง 1.5 เซนติเมตร ยาว 1.8 – 2.0 เซนติเมตร มีเกสรเพศผู้ 10 อัน
- ลักษณะผล ผลแห้งแก่แล้วแตกสองแนว ฝักแบน โคนแคบกว่าปลาย กว้าง 2 – 2.5 เซนติเมตร ยาว 9 – 12 เซนติเมตร เปลือกเกลี้ยงหนาคล้ายแผ่นหนัง ขอบเป็นสัน เมล็ดสีน้ำตาลดำ 1 – 4 เมล็ด
ระยะการออกดอกติดผลออกดอกเดือนกุมภาพันธ์ – เดือนเมษายน
ติดผลเดือนมีนาคม – เดือนพฤษภาคม
เขตการกระจายพันธุ์ มีถิ่นกำเนิดที่เอเชียเขตร้อน
ในประเทศไทยพบตามป่าเบญจพรรณและป่าเต็งรังทั่วทุกภาค ที่ความสูง 50 – 300 เมตร
จากระดับน้ำทะเล
การใช้ประโยชน์ เป็นไม้ประดับเนื่องจากมีช่อดอกที่สวยงาม
เมื่อถึงฤดูกาลออกดอกกระพี้จั่นจะทิ้งใบ และผลิดอกสีม่วงอมครามกระจ่างไปทั้งต้น
เนื้อไม้: ใช้ในการก่อสร้าง ใช้ทำเครื่องมือช่าง
หรือเครื่องมือการเกษตร ทำเยื่อกระดาษ
ลำต้น: ต้มดื่มบำรุงเลือด
ใบ: ใบอ่อนสามารถนำมารับประทานได้
แหล่งข้อมูล:
1. สำนักงานหอพรรณไม้ – กรมอุทยานแห่งชาติ
สัตว์ป่าและพันธุ์พืช (พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน)
2.http://adeq.or.th/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99/ [12/04/62]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น